Spojrzeć na Mięćmierz

02|11|2011

 

Położona w pobliżu Kazimierza Dolnego, wieś Mięćmierz to magiczna przestrzeń, która oprócz tego, że stanowi jedną z naszych ‘scen’ festiwalowych, to jest również miejscem pobytu i pracy artystów różnych dziedzin sztuki. Mięćmierz warto odwiedzać także teraz, poza sezonem. O artystycznej stronie Mięćmierza z fotografem Tomkiem Sikorą rozmawia Joanna Bąk.

Mięćmierz to miejsce szczególne, w którym mieszkasz i pracujesz. Jak się  tutaj  znalazłeś? Czy twoja przeprowadzka na wieś jest ucieczką przed chaosem i ciągłym pośpiechem, czy ma może inne powody?

Tomek Sikora: My wszyscy, którzy generalnie rzecz biorąc żyjemy w mieście lub w relacji z miastem, tracimy kontakt z przyrodą. Nic nie zastąpi pobytu tygodniowego czy dwutygodniowego na wsi – tym bardziej, że wyjeżdżamy wszyscy i jest nas tutaj dużo. Zresztą, jestem już w takim wieku i na takim etapie pracy twórczej, że mogę sobie pozwolić na to, by przebywać tutaj znacznie dłużej. To, co zagłusza teraz naszą rozmowę – a więc śpiew ptaków – mam na co dzień i to jest dla mnie fantastyczne doświadczenie.

Zaskoczyło mnie piękno przyrody. Czy masz jakieś miejsca osobne w Mięćmierzu, w których szczególnie lubisz przebywać?

T.S.: Wszystkie są ulubione. Zresztą, tak jak w mieście – bardzo lubię także miasto i nie chodzę w jedno miejsce, ale gdzie nie pójdę, tam zawsze znajdę jakiś element, który jest mi bliski. Tutaj są wszędzie drzewa, ptaki, trawa, ale co dziwne – wolę naturę i  to miejsce w okresie późnej jesieni, zimy i roztopów. Lato jest bardziej klaustrofobiczne. Pojawiają się elementy zamknięcia przez liście, drzewa, nie widać pól, przestrzeni. Bardziej pociąga mnie otwarcie na świat i na nieskończoność.

Jaki jest przepis na działalność artystyczną w Mięćmierzu?

T.S.: Zasiadamy czasami wraz z Bartkiem Pniewskim we dwójkę, czasami się konsultujemy z Januszem Kobylińskim i tworzymy nowe projekty. Pamiętam, jak jeszcze dwa lata temu ze świętej pamięci Tomkiem Tatarczykiem zastanawialiśmy się, co tu zrobić, żeby z jednej strony pokazać niezależną sztukę w stodole, a z drugiej żeby na płocie zaistniały takie prace, które są dedykowane ludziom tu mieszkającym lub tym przyjeżdżającym tu od wielu lat. Doszliśmy do wniosku, że wystawa na płocie jest w stanie wyciągnąć miejscowych ludzi z domu, jest w stanie zainteresować nawet całe rodziny. Zdjęcia powinny być na tyle atrakcyjne, żeby mogły odżyć ich wspomnienia z dawnych lat lub, by patrząc na fotografie, zobaczyli swoją rzeczywistość trochę inaczej, niż ją widzieli do tej pory – a więc nie tylko przez piętno pracy i obowiązków życia na wsi. Tak na przykład w tym roku chcę im pokazać, że miejsca, obok których codziennie przechodzą, mają niepowtarzalny urok, że wyglądają malarsko i pięknie, że nas – ludzi z zewnątrz – to niesamowicie podnieca wizualnie. Oni naprawdę żyją w pięknym miejscu i chcemy im to jeszcze bardziej uświadomić. Choć są związani z ziemią, to może nie zawsze widzą ją tak jak my. Myślę, że wnosimy tu nowe spojrzenie, świeże oko, dystans uciekinierów z miasta. Emigrując z przestrzeni ludzi zapędzonych, nagle trafiamy do miejsca, gdzie człowiek się cieszy, gdy widzi drugiego człowieka i mówi mu dzień dobry z pełnym szacunkiem, kiedy otoczony jest śpiewem ptaków, fantastyczną przyrodą. Będąc fotografem, działam obrazem i staram się tworzyć impresje, by im pokazać, że to miejsce jest piękne.

„Klatka” i „Noise” w duecie

25|10|2011

 

Już w ten weekend, na ekrany naszych kin wejdzie film „Klatka” w reżyserii Johana Lundborga i Johana Storma, którego premierowy pokaz w Polsce odbył się podczas tegorocznych Dwóch Brzegów. Dystrybutorem filmu jest firma Spectator – partner naszego Konkursu Filmów Krótkometrażowych. Dzięki tej właśnie współpracy „Klatce” towarzyszyć będzie animacja Przemysława Adamskiego “Noise”.



Bohaterem „Klatki” jest ambitny student medycyny Frank (w tej roli Emil Johnsen), w którego umyśle pod wpływem odgłosów dochodzących z sąsiednich mieszkań zaczynają tworzyć się mrożące krew w żyłach wizje. „Klatka” to thriller psychologiczny będący mieszanką czarnego humoru i społecznego krytycyzmu. Reżyserzy twierdzą, że inspiracją przy realizacji filmu było dla nich hollywoodzkie kino lat 70., przede wszystkim takie filmy, jak „Egzorcysta”, „Dziecko Rosemary” i „Obcy”.

Emil Johnsen – gość Cafe Kocham Kino na festiwalu Dwa Brzegi 2011 (fot. Tomasz Stokowski).

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Natomiast krótkometrażowy „Noise” to animacja, ukazująca grę wyobraźni prowokowanej dźwiękiem. Odgłosy przenikające do mieszkania bohatera, podlegają subiektywnej interpretacji, podsuwają przypadkowe obrazy, które wchodzą ze sobą w interakcje.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Oba filmy posiadają więc wspólny mianownik, odnoszą się do kreacyjnych możliwości ludzkiego umysłu, którego obrazy nie zawsze odnajdują odzwierciedlenie w rzeczywistości. Duet „Klatka” i „Noise” już od 28 października w polskich kinach.

 

Małe arcydzieło braci Dardenne

22|10|2011

 

Polska premiera „Chłopca na rowerze” (reż. Jean-Pierre i Luc Dardenne) otworzyła 5. Festiwal Filmu i Sztuki Dwa Brzegi. Od 11 listopada film ten będziemy mogli oglądać w polskich kinach; jego dystrybutorem jest Carisma Film Group. Jury tegorocznego Festiwalu Filmowego w Cannes po raz kolejny doceniło belgijski duet, przyznając „Chłopcu na rowerze” Grand Prix. Krytyka okrzyknęła go ‘małym wielkim filmem’ i najbardziej dojrzałym w ich dorobku.



Tytułowy chłopiec to 11-letni Cyryl, który pragnie odnaleźć swojego ojca. Podczas ucieczki z domu dziecka poznaje fryzjerkę, Samantę (Cecile de France). To spotkanie, staje się punktem zwrotnym w jego życiu. Między kobietą a chłopcem stopniowo zawiązuje się więź. Początkowo chłopiec nie rozpoznaje uczucia, którym obdarza go Samanta, jednak to właśnie jej miłość pomoże mu opanować narastający w nim gniew i bunt.

Nowy film braci Dardenne, którzy zdążyli już przyzwyczaić widzów do pesymistycznego obrazu świata, zaskakuje cieplejszym tonem. Opuszczone dziecko zostaje uratowane dzięki dobroci obcej kobiety – dobroci nie potrzebującej uzasadnienia, wynikającej z ludzkiej natury. „Chłopiec na rowerze” potwierdza wyrazisty styl i klasę słynnych Belgów. Od lat poszukują oni w bohaterach bezinteresownej dobroci, która pomaga w starciu z wrogim światem. Mimo że „Chłopiec na rowerze” jest dużo pogodniejszym filmem, niż poprzednie dzieła tych reżyserów, to nie pozostawia on złudzenia, że takie rzeczy zdarzają się raczej w bajce, niż w realnym świecie. Na konferencji prasowej w Cannes bracia Dardenne przyznali, że ich film jest wariacją na temat bajki „Czerwony Kapturek”. Co wyraźnie widać w wykreowanej przez nich przestrzeni filmowej: baśniowej i symbolicznej.

PRZECZYTAJ NA NASZEJ STRONIE | Bracia Dardenne na Otwarcie Festiwalu

Kocham kino, bo…

18|10|2011

 

O miłości powinno się mówić intymnie. Ta teza nie była obca dwojgu absolwentom ASP w Warszawie – Jaśminie Wójcik i Jakubowi Wróblewskiemu, młodym artystom, którzy zaprojektowali kubik w czerwieni – kolorze miłości, inspirując się logiem Narodowego Instytutu Audiowizualnego. Wystrój wnętrza sympatycznego budynku bez okien, z jednymi drzwiami, okrągłą lampą, a także zapleczem z dyskretnie umieszczoną kamerą wsparł technicznie Marcin Wichrowski.

Nie sposób było nie zauważyć tego kwadratowego pomieszczenia na Rynku. Intrygowało. Jego prosta forma zapraszała do środka, gdzie można było usiąść, skupić się i powiedzieć, za co i dlaczego kocha się kino. Frekwencja zaskoczyła organizatorów i realizatorów projektu. Codziennie kilkadziesiąt osób wchodziło, zamykając się w domku na kilka minut i zostawiało swój ślad w postaci nagranej wypowiedzi.

W roku 2011 kino obchodzi swoje 116 urodziny. Nie jest to wiele jak na rozwój sztuki. Kino fascynuje, wzrusza, pobudza do refleksji. Narodowy Instytut Audiowizualny dba o rozwój świadomości filmowej polskiego widza, wydając m.in. znakomite antologie filmowe.

„Jesteśmy partnerem Dwóch Brzegów od samego początku. Ze względu na Dyrektor Artystyczną Festiwalu, Grażynę Torbicką, która prowadzi program telewizyjny „Kocham kino” tak samo nazwaliśmy nasz projekt. Namiot, w którym odbywają się spotkania z twórcami biorącymi udział w festiwalu także nazywa się „Kocham kino”. Każdy, kto wejdzie do czerwonego kubika na nagranie, musi rozpocząć swoje zdanie od zwrotu: kocham kino, bo…” – opowiadała Monika Wojtasik z Narodowego Instytutu Audiowizualnego.

Adrian Jasiński po obejrzeniu nagrań stwierdził, że każdy wnosi coś do tego projektu, bo do Kazimierza przyjeżdżają bardzo różni ludzie. Zaskoczyły go do tej pory tylko dwie śmieszne wypowiedzi. Jedna z osób w jednym zdaniu użyła siedem razy słowo ‘fajnie’ – kocha kino, bo jest fajne, bo można obejrzeć fajne filmy i są fajni aktorzy. Inna pani powiedziała, że kocha kino, bo mąż kocha kino, a ona kocha męża. Według Adriana ta wypowiedź była przemyślana i dlatego bardzo mu się spodobała.

Barbara Medajska

KOCHAM KINO, BO… – NinA | O PROJEKCIE
wideoteka Narodowego Instytutu Audiowizualnego | ZOBACZ FILM

 

‘Zdarzyło się w Kazimierzu’ – konkurs MillionYou przedłużony

14|10|2011

 

Przychylając się do głosów twórców filmowych serwis MillionYou zdecydował się przedłużyć konkurs na mockument z Festiwalu Filmu i Sztuki Dwa Brzegi. Nowy harmonogram konkursu jest następujący:
10 listopada – termin nadsyłania filmów
15 listopada – ogłoszenie nominacji
21 listopada – ogłoszenie wyników

Film konkursowy powinien być paradokumentalną, pseudodokumentalną relacją z festiwalu, inspirowaną gatunkiem mockumentary. Autentyczne wydarzenia piątej edycji Dwóch Brzegów trzeba uczynić punktem wyjścia do fikcyjnej opowieści, niosącej jednak wszelkie znamiona prawdziwej historii. Twórca może swoim filmem spróbować osiągnąć efekt komiczny lub dramatyczny. Trzeba jednak pamiętać, aby wymyśloną historię zakotwiczyć w prawdziwych zdarzeniach tegorocznej edycji, charakterze festiwalu, duchu miejsca.

Zapraszamy do zobaczenia, co radzą twórcom filmów konkursowych:

Grażyna Torbicka, Dyrektor Artystyczna Festiwalu Dwa Brzegi

.

 

Anna Stadnik, Kierownik Działu Programowego

.

Ona! Rykarda!

11|10|2011

 

Rykarda Parasol wystąpiła 5 sierpnia w Kazimierzu Dolnym podczas tegorocznego Festiwalu Filmu i Sztuki Dwa Brzegi. Bilety rozeszły się w błyskawicznym tempie. Nasze biuro odwiedzali nawet zdesperowani fani, którzy dziwili się „jak to jest możliwe, że bilety się skończyły?!” Rykarda Parasol wystąpiła w Klubie Festiwalowym Perła (patio SARPu), a towarzyszyli jej młodzi, polscy muzycy pod kierownictwem pianisty Marcina Partyki.



Rykarda Parasol, mistrzyni Rocku Noir, amerykańska wokalistka, córka szwedzkiej emigrantki i polskiego Żyda. Porównywana jest do PJ Harvey, Nicka Cave’a, Toma Waitsa czy Johnny Casha. Jak ostatni z wymienionych – koncertuje także w więzieniach. | ZOBACZ ZDJĘCIA

Parasol przełamuje nasze stereotypowe wyobrażenia na temat tego, co i jak kobiecie wolno w muzyce. Jest artystką, która spełnia najwyższe wymagania, wychodzące daleko poza kontekst muzyki popularnej i rozrywkowej. Jak zapowiada, jej kolejny album ma ukazać się w roku 2012.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

fot. Tomasz Stokowski

 

Oscar dla „Montevideo”?

08|10|2011

 

Polecamy Waszej uwadze wyjątkowy projekt wyprodukowany w Serbii przez Intermedia Network: “Montevideo, God Bless You!”. Obejmuje on realizację serialu telewizyjnego, filmu długometrażowego, dokumentu, wystaw i cyklu imprez towarzyszących oraz wydawnictwo książkowe. Jego celem jest upamiętnienie osiemdziesięciu lat istnienia Piłkarskich Mistrzostw Świat FIFA World Cup, które odbyły się po raz pierwszy w roku 1930 w Montevideo oraz zwycięstwo podczas tych zawodów serbskiej drużyny piłkarskiej.



Jak twierdzą autorzy projektu – należy usunąć kurz zapomnienia i ukazać nowemu pokoleniu wydarzenia, które zainicjowały piłkarską epopeję, a także zwrócić uwagę świata na ten ‘mały bałkański naród o wielkiej wojowniczej tradycji’.

W plebiscycie publiczności fabularny „Montevideo, Bog te video” (reż. Dragan Bjelogrlić) został wybrany najlepszym filmem Festiwalu Filmu i Sztuki Dwa Brzegi 2011. Wyniki ogłosiliśmy 8 sierpnia. Natomiast z końcem sierpnia, po prawie jednomyślnej decyzji Serbskiej Akademii Sztuki Filmowej, został on ogłoszony serbskim kandydatem do Oscara. Nagrody Amerykańskiej Akademii Filmowej zostaną przyznane po raz 84 w lutym 2012 roku.

 

Krótkie do kin

04|10|2011

 

Festiwal Dwa Brzegi promuje krótkie metraże. Zależy nam na odnowieniu dawnego zwyczaju prezentowania przed filmami pełnometrażowymi krótkich form wszystkich gatunków – fabuł, dokumentów, animacji i filmów eksperymentalnych. Dzięki temu bowiem młodzi twórcy mają możliwość zaistnienia w masowym obiegu filmowym. Zgodnie z tą ideą, co roku realizujemy Konkurs filmów krótkometrażowych, w którym jury stanowią osoby wybrane spośród zgłoszeń nadesłanych przez naszych widzów: miłośników kina. Warto przypomnieć niektórych Laureatów tegorocznej edycji.

Nagroda Główna trafiła do Marcina Bortkiewicza, reżysera filmu „Portret z pamięci”.



Ten obraz bliski jest nurtowi mockumentary – czyli gatunkowi, w którym forma dokumentalna służy opowiedzeniu historii niekoniecznie prawdziwej. Bohater tego filmu kupuje kamerę i postanawia zrobić dokument o swojej babci, emerytowanej aktorce, zmagającej się z postępującą szybko chorobą. Babcia stawia mu jednak jeden warunek – wnuk ma spełnić jej marzenie i pozwolić zagrać wampira. Reżyser, Marcin Bortkiewicz jest absolwentem Mistrzowskiej Szkoły Reżyserii Filmowej Andrzeja Wajdy, reżyserem filmowym i teatralnym, dramaturgiem, scenarzystą, aktorem. Jury konkursu doceniło oryginalne połączenie wielu filmowych gatunków w filmie, w którym świat fikcji miesza się z brutalną rzeczywistością oraz wybitną rolę babci wykreowaną przez Irenę Jun.

Dzięki tegorocznemu partnerowi festiwalu – firmie dystrybucyjnej Spectator – zrealizowane zostanie ponadto nasze założenie. Spośród prezentowanych filmów konkursowych Spectator wybrał bowiem te, które zostaną przez niego wprowadzone do dystrybucji kinowej w Polsce. Jedną z wyróżnionych produkcji jest „Noise” Przemysława Adamskiego z muzyką Tomasza Stańko.

 

To film inspirowany pracami teoretycznymi George’a Berkeleya, ukazujący grę wyobraźni prowokowanej dźwiękiem. Reżyser, Przemysław Adamski jest absolwentem ASP w Gdańsku, twórcą krótkich metraży i teledysków (zdobył m.in. dwie statuetki Yach Film Festival).

„Noise” będzie można oglądać w kinach od 28 października, przed filmem „Klatka” | „Corridor” (reż. J. Lundborg, J. Storm).

Marek Poznerowicz, prezes firmy Spectator, tak uzasadnia wybór: “W filmie zafascynowała nas pomysłowość artysty, który pokazał to, w jaki sposób działa ludzka wyobraźnia pobudzona dźwiękami z zewnątrz, jakie obrazy może kreować nasz umysł. Animacja wpisuję się ponadto w tematykę filmu ‘Klatka’, do którego szukaliśmy ciekawego krótkiego metrażu. Tutaj również bohater jest świadkiem odgłosów dochodzących z mieszkania obok, a jego umysł zaczyna tworzyć obrazy nie zawsze mające coś wspólnego z rzeczywistością. Uznaliśmy, że film musi trafić do szerszej publiczności.” (źródło: stopklatka)

 

Wspomnienie o profesor Marii Kornatowskiej

01|10|2011

 

Maria Kornatowska (1935-2011) Wybitny krytyk filmowy, eseistka, wykładowczyni PWSFTviT, autorka takich książek, jak „Fellini”, czy „Magia i pieniądze” – wywiad-rzeka z Agnieszką Holland. Publikowała w “Kwartalniku Filmowym”, “Filmie”, “Tygodniku Powszechnym” i miesięczniku “Kino”. Uhonorowana Nagrodą Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej za całokształt twórczości. 26 sierpnia 2011 została pochowana na Starym Cmentarzu w Łodzi.

Była z nami na Dwóch Brzegach, uśmiechnięta, życzliwa, pełna entuzjazmu podczas spotkań z naszą publicznością. Pięknie, barwnie i niezwykle ciekawie opowiadała o włoskim kinie, o Rossellinim i jej ukochanej Annie Magnani. Dzieliła się swoja wiedzą, anegdotami, zarażała pasją do sztuki i twórców filmowych. Kiedy mówiła, słuchali wszyscy. Bez Niej będzie zupełnie inaczej.

Grażyna Torbicka

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

fot. Tomasz Stokowski

 

Zapraszamy do Puław

26|09|2011

 

Stowarzyszenie Dwa Brzegi, organizator festiwalu w Kazimierzu Dolnym – Janowcu n/Wisłą, ma przyjemność zaprosić do Puław, gdzie w dniach od 2 do 8 października 2011 roku odbędzie się inny nasz projekt – 2. Puławski Festiwal Muzyczny Wszystkie Strony Świata.

Wszystkie Strony Świata to muzyczne święto Puław, łączące w swoim programie następujące elementy: wznoszenie muzycznych mostów między muzyką poważną, jazzem oraz szeroko pojętą muzyką źródeł; zestawienie przeszłości z przyszłością, poprzez prezentację nowatorskich interpretacji; ukazanie Puław jako miejsca spotkań religii, kultur, wielu narodowości; podkreślenie nierozerwalnego związku muzyki poważnej ze sferami emocjonalności, duchowości i sacrum.

W tym roku usłyszymy kompozycje Vivaldiego, Beethovena, Rachmaninowa, Preisnera. Gośćmi Puław będą wybitni soliści: Dudu Carmel, Dimitry Vasiliev, Edicon Ruiz oraz Waldemar Malicki z recitalem późnych kompozycji Ferenca Liszta. Na scenie Puławskiego Ośrodku Kultury zaprezentuje się kwartet Gregoire Mareta – wirtuoza harmonijki ustnej, łączącego jazz z wpływami muzyki etnicznej. Usłyszymy także zespół Profesjonalizm, czyli bezbłędny sekstet jazzowy Marcina Maseckiego. Zamknięcie festiwalu to legendarna grupa Laboratorium, której towarzyszyć będzie na scenie Orkiestra Symfoniczna Festiwalu, prowadzona przez Dyrektora Artystycznego, Adama Klocka.

Więcej informacji o programie, wykonawcach i repertuarze znajdziecie pod adresem www.festiwalwss.pl.