FR | 2012 | 90 min
reż|dir Tony Gatlif prod|pro Tony Gatlif, Romain Malbosc, Claudie Ossard scen|wr Stéphane Hessel zdj|ph Colin Houben, Sébastien Saadoun muz|mus Valentin Dahmani, Delphine Mantoulet mon|ed Stéphanie Pédelacq ob|cast Mamebetty Honoré Diallo

Betty to młoda dziewczyna z Afryki. Zostaje wyrzucona u wybrzeży Grecji z łodzi nielegalnych emigrantów. Tak rozpoczyna się jej podróż przez kolejne kraje Europy. Po krótkim pobycie w Paryżu, dziewczyna dostaje się do Hiszpanii, gdzie trafia w sam środek Ruchu Oburzonych i przyłącza się do manifestujących na ulicach Madrytu ludzi. Wraz z bohaterką odbywamy podróż po zrewoltowanej Europie.

Inspiracją do „Oburzonych” był 13-stronicowy esej „Czas oburzenia” weterana ruchu oporu we Francji, dyplomaty i duchowego ojca oburzonych Stéphane’a Hessela. Gatlif znany jest z wprowadzającej w trans narracji. W tym filmie miesza zdjęcia dokumentalne z fabularnymi, aby pokazać zbuntowaną Europę oczami nielegalnej imigrantki i wyzyskać z tych obrazów wizualną poezję. Film żywo dyskutowany na tegorocznym Berlinale.

Tony Gatlif (1948)
Reżyser, scenarzysta, aktor epizodyczny. Jako nastolatek przybył do Francji z Algierii na fali emigracji lat 60. Ukończył szkołę aktorską i zaczął występować na scenie. Jego debiut „La Tete en ruines” (1975) nigdy nie doczekał się premiery. Został doceniony przez krytykę dopiero po „Les Princes” z 1983. W swoich filmach przedstawia głównie kulturę cygańską, z którą związany jest pochodzeniem