USA | 2012 | 102 min
reż|dir Rodney Ascher prod|pro Tim Kirk muz|mus William Hutson, Jonathan Snipes mon|ed Rodney Ascher  ob|cast Buffy Visick dys|dis Film Sales

Dowód na to, że tajemnicze „Lśnienie” Stanleya Kubricka z roku 1980 można analizować w nieskończoność. Subiektywny dokument przedstawia grupę oddanych fanów i akademików, którzy omawiają ukochaną fabułę w poszukiwaniu „ukrytych znaczeń” To niemal religijny seans z arcydziełem nowoczesnego horroru jako relikwią. Celuloidowy święty tekst to wszystko co się liczy: odbiorca wskazuje tylko próbną interpretację, która i tak może zmienić się po kolejnym obejrzeniu filmu. Historia diabolicznego Jacka Torrance’a zamkniętego wraz z rodziną na zimę w hotelu staje się punktem wyjścia do szerokiej egzegezy. W filmie Kubricka znajduje się wszystko: kolonializm, Freud, Holocaust, śmierć i seks. Jednocześnie hołd i ambitna próba interpretacji, „Pokój 237” składa się niemal w całości z fragmentów fetyszyzowanego „Lśnienia” i komentarzy kinofilów.

Rodney Ascher (1971)
Amerykański reżyser. Od blisko dekady tworzy filmy zacierające granice gatunków. Jego subiektywny dokument “Pokój 237” miał premierę na festiwalu w Sundance. Poprzednie prace obejmują liczne krótkometrażowe produkcje niezależne (np. „The S from Hell”), reklamy telewizyjne, internetowe filmiki komediowe i teledyski. W 2008 był kuratorem wystawy „Photo-Fictions” poświęconej fotografii narracyjnej) w Showcave Night Gallery.