03|08|2012

Kaspar Hauser pojawił się nagle w 1828 r. w Norymberdze. Nikt nie wiedział skąd pochodzi, ani kim jest. Czy wyjaśni nam to Davide Manuli?

„Legenda Kaspara Hausera” nawiązuje do historii tytułowego bohatera. Wg podań, Hauser twierdził, że przez większość życia przebywał w ciasnej, ciemnej celi ze słomianym posłaniem, mając jako zabawkę drewnianego konika. Żywił się wyłącznie chlebem i wodą. Czasami podawano mu środek nasenny i wtedy ktoś zmieniał mu ubranie i strzygł go. Tajemniczym chłopcem zainteresowała się wkrótce cała Europa, odwiedzało go coraz więcej gości. Niektórzy uważali go za sprytnego oszusta, który po prostu udaje tępaka. Inni zaczęli łączyć go z rodziną Wielkiego Księcia Badenii, ze względu na pewne podobieństwo fizyczne. Jego rodzicami mieliby być Karol Ludwik, książę Badenii i jego żona Stefania, adoptowana córka Napoleona I. 17 października 1829 r. zakapturzony nieznajomy zaatakował Hausera siekierą, lecz zdołał go jedynie zranić w czoło. 14 grudnia 1833 r. Hausera zwabiono do ogrodów dworskich w Ansbach obietnicą, że dowie się czegoś o swoim pochodzeniu. Tam nieznajomy ugodził go nożem w pierś, przebijając płuco. Hauser zdołał wrócić do domu, lecz zmarł od odniesionej rany trzy dni później. Nie zidentyfikował napastnika.

Współczesny Hauser Davide Manuli’ego to transowa muzyka, puste przestrzenie, dziwaczni bohaterowie i absurdalne poczucie humoru. W filmie Kaspar, zamiast w Norymberdze, pojawia się u brzegów wyspy “X” nad morzem “Y”, w roku “0″. Jest autystycznym, poruszającym się spazmatycznie w rytm technobitów, białowłosym nastolatkiem ze słuchawkami na uszach, który pragnie – jak jego ojciec – zostać klubowym didżejem.

Nawet, jeżeli film nie odpowiada naszym preferencjom, koniecznie należy go zobaczyć ze względu na obsadę. W „Legendzie Kaspara Hausera” w tytułowej roli zobaczymy hermafrodytyczną Silvię Calderoni, dla której jest to debiut filmowy. Ogromne wrażenie robi również Claudia Gerini. Uwagę warto zwrócić na Vincenta Gallo’a, który pojawia się jako dwie postaci.

Postać Kaspara inspirowała wielu artystów. Paul Verlaine poświęcił mu wiersz „Kaspar Hauser śpiewa”. Do tej pory powstały także dwa filmy o tej postaci: „Zagadka Kaspara Hausera z 1974 r. i „Kaspar Hauser” z 1993 r. Z naszego rodzimego podwórka, zarówno Grzegorz Ciechowski i Wojciech Zimowit Zych swoje utwory poświęcili Hauserowi. Zrobił to nawet sam raper Peja.

Dawid Świeży